De Nieuw-Zeelandse tv-chef en kookboekenauteur Annabel Langbein was voor een kort bezoek in Nederland. Goed nieuws voor een aantal gelukkige 24Kitchen-kijkers, want zij kregen de kans om Annabel te ontmoeten en te ondervragen. In een gezellige koffiezaak aan de Oudegracht in Utrecht vond de meet&greet plaats. De vier aanwezige prijswinnaars en hun gezelschap waren uitverkoren uit honderden inzendingen. De meest gestelde vraag uit alle deelnemers? Makkelijk: “Annabel, mag ik een keer bij jou op bezoek komen in dat prachtige huis van je?”.
Annabel Langbein is een charmante en lieve vrouw, die heel graag een fijn gesprek voert met de mensen die ze ontmoet. Als het dan ook nog over eten gaat, kan ze eigenlijk bijna niet ophouden met praten. Prijswinnaars Gert-Jan, Ciska, Sharon en Anita kregen allemaal de gelegenheid om hun meest prangende vraag te stellen, om vervolgens ademloos te luisteren naar de uitgebreide verhalen van de Nieuw-Zeelandse, die behalve het antwoord op de vraag ook met liefde een berg tips en bagage mee geeft.
Dit hebben wij geleerd van de ontmoeting met Annabel Langbein:
Stroopwafels zijn echt heel bijzonder.
Mensen van buiten Nederland kunnen niet ophouden over onze koeken. Best iets om trots op te zijn.
>> Zelf aan de slag met stroopwafels
Tuinieren is sport
In haar programma The Free Range Cook zie je Annabel Langbein in de weer in haar gigantische moestuin. We hebben ons vaak genoeg afgevraagd hoe een drukke dame de tijd vindt om alles bij te houden. Haar nuchtere antwoord: “Gewoon af en toe een kwartier aanpoten. Twee keer per week ofzo. Ik zie het als een goede workout, heb ik dat ook meteen gehad.”
Begin niet te ambitieus
Kijker Ciska vroeg zich af hoe je nu aan zo’n moestuin begint, vooral omdat zij sinds kort een eigen tuintje heeft. Advies van Annabel: als je wilt beginnen met groente, kies dan voor groene bladgroente die niet te ingewikkeld zijn, zoals rucola, koriander of een tomatenplant. Start niet te ambitieus. Juni/juli is trouwens nog steeds een perfecte tijd om te beginnen volgens haar, je hoeft zeker niet per se al aan het begin van de lente te zaaien. Kies dan wel voor snelgroeiende groente, zodat je er aan het einde van de zomer al profijt van hebt. Na je eerste oogst is het tijd om na te denken over artisan heritage vegetables, zoals de Nieuw-Zeelandse het mooi omschrijft, oftewel die prachtige vergeten groente die je niet zomaar in elke supermarkt kunt krijgen. Kies voor soorten die de winter overleven, zodat je er volgend jaar profijt van hebt.
Bezit is niks, delen wel
Annabel Langbein is stellig als het op duurzaamheid aankomt. Zo eet ze op veel plekken geen garnalen meer, omdat deze gekweekt zouden kunnen zijn onder dubieuze omstandigheden. In Zuid-Europa, op de niet-geïndustrialiseerde plekken, voelt ze zich thuis. De Mediterrane keuken met octopus, wilde groentes en artisjokken weet haar te beroeren. Reizen geeft veel inzicht. Zo heeft ze op verschillende trips gezien dat het delen van eten troostend werkt. Zelfs in bittere armoede kan iets zoet smaken. En mensen die niks hebben, zoals op haar reis door het binnenland van India, zijn bereid om te geven, om mensen te voeden die langskomen. Die houding heeft haar geïnspireerd en neemt ze mee. “Cooking is caring”. En dat betekent ook met liefde omgaan met onze planeet.
Proeven met je brein
Sharon was benieuwd hoe je nu een recept schrijft. Gaat dit uit het hoofd of moet een ervaren receptschrijver ook nog steeds experimenteren en bijstellen? Je kunt met je brein proeven, althans Annabel wel. En zij denkt dat het iedereen lukt. Denk maar aan een pizza: bedenk welke toppings je wilt combineren en probeer de smaakcombinaties tot leven te wekken, zodat je het bijna proeft. Maak steeds kleine variaties op beproefde succesrecepten en je zult merken dat je brein er geoefend in wordt. Vuistregel: “Make the ingredient shine”. Dus zorg dat je begrijpt welke elementen een bepaalde smaak juist versterken of overschaduwen en speel daarmee. Maar ‘echt proeven’ in de keuken blijft natuurlijk het allerbelangrijkste.
Hongerige puberzonen vul je met hummus
Wat geef je een jongen van een jaar of 15 nu als gezonde snack? Annabel lachte met een groot gevoel van herkenning om deze vraag: deze leeftijdscategorie lijkt wel eeuwig trek te hebben. Haar tip: huisgemaakte hummus om allerlei lekkers in te dippen. Gewelde kikkererwten (eenmaal gekookt ook prima in de vriezer te bewaren!), beetje knoflook, beetje komijn en tahini: daar is je hummus. Eventueel kun je de dip wat lichter maken met yoghurt of water.
Umami houdt je slank
Openhartig vertelt Annabel over de tijd dat ze een stuk zwaarder was. Toen ze een cursus voedingsleer volgde, leerde ze over umami: net als zoet en zout een basissmaak die zich het beste als ‘hartig’ laat omschrijven. Parmezaanse kaas, vissaus en miso hebben het. Deze “savoury deliciousness” zorgt voor een lekker verzadigd en bevredigend gevoel wanneer je het eet, en daardoor ga je minder snaaien.
Vegemite
Ze zijn er gek op down under: een bruine spread gemaakt van (bier)gistextract. Het zit vol vitamine B en smaakt een beetje als runderbouillon. In Australië en Nieuw-Zeeland heeft iedereen wel een potje thuis en is menig kind groot geworden met toast met Vegemite als ontbijt. Klinkt gek? Annabel Langbein mist Vegemite enorm als ze langer op reis is.
Never apologize
Een laatste advies van Annabel Langbein aan de prijswinnaars: als je een dinertje geeft en je hebt een beetje de zenuwen of je gasten allemaal tevreden zijn, verontschuldig je nooit! Als je iets met aandacht hebt klaar gemaakt en met liefde serveert, is dat een geschenk. En dat geef je met trots!
