De traditionele Italiaan zal hier vast van opkijken.
,,Nou, we hebben het bij Italiaanse restaurants laten proeven en zij waren erg verrast door de smaak. We hebben best iets bijzonders gedaan door een deel van ons product te distilleren. Dat wordt bij een traditionele limoncello niet gedaan. Je kan hem ook anders drinken dan volgens de traditie, zoals met gemberbier. Mijn vriendin is trouwens Italiaans; het werd goedgekeurd.”
Dit artikel is eerder verschenen op AD Koken & Eten. Meer culinair nieuws? Kijk dan hier.
Hoe komen jullie aan de schillen?
,,Branco, Luc en ik zijn hiermee in november begonnen, als onderdeel van onze minor Entrepreneurship. Met een bakfiets halen wij sinaasappelschillen op bij horecazaken in Amsterdam. We wassen ze en schillen het buitenste laagje eraf; het witte deel is namelijk bitter. Die schillen nemen we mee naar The Stillery, een distilleerderij bij Sloterdijk, waar we een recept hebben ontwikkeld.”
Een plek voor een goede buit?
,,Denk aan Pllek (Amsterdam). Ze helpen ons door de schillen van zaterdag in de koelcel te bewaren. Soms gaat het wel om 65 kilo bij alleen al één zo’n zaak.”
Jullie kunnen dus inmiddels uit de voeten met een dunschiller.
,,We hebben heel wat afgeschild. Gelukkig worden we steeds efficiënter. Misschien dat een samenwerking met een sociale werkplek leuk kan zijn, want inmiddels verkopen we ook in Rotterdam, Utrecht en Delft.”
En toen brak de coronacrisis uit.
,,We hadden toevallig een grote voorraad schillen gespaard voor Koningsdag, want ons product is oranje. Op die voorraad hebben we lang kunnen teren toen de horeca dicht was. Een geluk bij een ongeluk, dus.”
