,,Het hele concept van kliekjes ontstond pas aan het begin van de twintigste eeuw'', legt hoogleraar Helen Zoe Veit aan de Universiteit van Michigan uit in een interview met HuffPost. ,,Voor de introductie van de koelkast tussen 1920 en 1930 bestonden er geen kliekjes. We aten simpelweg het voedsel de dag erna op omdat je het niet lang kan bewaren.''

Kliekjes: een vorm van prestige

,,In het begin waren het alleen de rijke families die een koelkast in huis hadden. Hierdoor konden zij hun eten langer bewaren en was het hebben van kliekjes een vorm van prestige. Na verloop van tijd kwam de koelkast in elk huishouden terecht en verloren kliekjes hun aanzien.''

Door de Tweede Wereldoorlog en daaropvolgende voedselschaarste werd koken met kliekjes belangrijker. ,,Kookboeken leerden thuiskoks hoe ze hun restjes in ander voedsel konden verwerken. Maar later verdween deze positieve kijk op restjes naarmate voedsel goedkoper werd en de inkomsten stegen. Het was niet meer economisch noodzakelijk'', legt Veit uit.

Voedselvergiftiging en kookkennis

Maar waar komt die hekel van kliekjes toch vandaan? Volgens Veit heeft het verschillende oorzaken. De eerste is de onzekerheid of restjes nog wel veilig om te eten zijn. ,,Het zijn vooral vlees- en visgerechten die de angst voor voedselvergifitiging opwekken'', vertelt Adam Wezel, hoogleraar psychologie. Hij beveelt de 2-4 regel aan: bewaar het eten binnen 2 uur na bereiding en eet het binnen 4 dagen op.

Een andere reden voor kliekjes-haat is te weinig kookkennis. Waar voor de één het een makkie is om iets creatiefs te maken met restjes, is dit voor de ander een hele uitdaging. Een uiterst gevarieerd dieet maakt dat direct moeilijker. ,,Chinees eten de ene avond, spaghetti de volgende dag en de dag erna een hamburger - een volledig maaltijd maken met deze kliekjes kan een uitdaging zijn'', stelt Veit.

Uitgebalanceerd dieet

Als laatste stelt Veit dat de eentonigheid van hetzelfde eten consumeren meetelt. ,,Dit is echter moeilijk wetenschappelijk vast te stellen'', vertelt Veit. ,,We lijken vastbesloten te zijn om variatie in onze voeding te willen wat belangrijk kan zijn om ervoor te zorgen dat we een uitgebalanceerd dieet volgen."